Kilka lat temu kol. Kornik zaprezentował taki eksponat: http://tpsd.ugu.pl/viewtopic.php?t=56&start=9
Niedawno pojawiły się na Forum fotografie wymieszanych szczątków podobnych do tych z Ratki, jednak nie odpowiedziano na pytania Forumowiczów o ich pochodzenie.
Skamieniałości mioceńskich (sarmat) fragmentów roślin zielnych pochodzące z Ratki niejednokrotnie pozwalają obserwować budowę anatomiczną oraz morfologiczną.
I tak, na powierzchni podziemnego kłącza (fot. 1) widoczne są m. in. okrągłe ślady. Odzwierciedlają one wiązki naczyniowe biegnące do pąków bocznych wyrastających z kłącza. Eksponat mierzy ok. 4 cm długości.
Fotografie 2 i 3 przedstawiają przekrój poprzeczny przez to samo kłącze Rhizocaulon huberi. Jego średnica wynosi 1,5 cm. Kropkowany rejon odpowiada wiązkom naczyniowym umiejscowionym w wewnętrznej części kłącza.
Zarówno w skamieniałościach przypominających trzciny – jak i we współczesnych – inaczej wygląda przekrój poprzeczny przez podziemną, nadziemną i górną część łodygi.
Przekrój poprzeczny przez jej nadziemną część, będącą jeszcze nisko nad gruntem, wyróżnia się trójkątnym rysunkiem (fot. 4, 5 i 6).
Tworzą go – znajdujące się we wnętrzu łodygi – tkanki, dające początek pochwom liściowym. Średnica eksponatów mierzy od 1,5 cm do 2 cm.
Wśród skamieniałości z Ratki odnaleźć można źdźbła o wyraźnym rysunku powierzchni (fot. 7). Powiększenia niektórych uwidaczniają budowę anatomiczną (fot. 8).
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
.
